Adwent (od łac. adventus – „przyjście, przybycie”) jest czterotygodniowym okresem przygotowań na przyjście Pana Jezusa i jednocześnie okresem rozpoczynającym rok liturgiczny w kalendarzu Kościoła katolickiego. Obejmuje cztery niedziele przed 25 grudnia; jego początek, czyli tzw. I Niedziela Adwentu, przypada zatem pomiędzy 29 listopada a 3 grudnia. Kończy się natomiast pierwszymi nieszporami Uroczystości Narodzenia Pańskiego, czyli wieczorem 24 grudnia.

Adwent jako okres przygotowań na przyjście Pana Jezusa dzieli się na dwa podokresy:

• od początku Adwentu do 16 grudnia w trakcie liturgii czytane są teksty biblijne m.in. z Księgi Izajasza, które dotyczą nadejścia Zbawiciela u końca czasów. W ten sposób Kościół przypomina wiernym o oczekiwaniu na paruzję, tj. na powtórne i ostateczne przyjście Chrystusa na świat;

 od 16 do 25 grudnia celem liturgii Mszy św. jest natomiast bezpośrednie przygotowanie do uroczystości Narodzenia Pańskiego; czytane wówczas teksty dotyczą pierwszego przyjścia Pana Jezusa na świat i Jego Wcielenia;

Obecnie Adwent uważany jest za okres radosnego oczekiwania na przyjście Chrystusa, ale na samym początku (tj. od IV do VI wieku) jego obchody wiązały się praktykami ascetycznymi. Pozostałości tego pokutnego charakteru możemy dostrzec dziś m.in.:

• w fioletowym kolorze szat liturgicznych (obowiązuje przez cały okres z wyjątkiem III Niedzieli Adwentu, czyli tzw. Niedzieli „Gaudete”, kiedy kapłani mogą założyć różowe szaty);

• w opuszczaniu hymnu Gloria in excelsis Deo podczas liturgii niedzielnych (z wyjątkiem Uroczystości Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny);

• w tradycji podejmowania postanowień adwentowych (które w większości przyjmują formę wyrzeczeń).

Z kolei do symboli Adwentu zalicza się:

– roratkę: jest to świeca zapalana podczas rorat, czyli porannych mszy świętych odprawianych ku czci Najświętszej Maryi Panny wyłącznie w okresie Adwentu w dniach powszednich; roratka stanowi zatem symbol Maryi;

– wieniec adwentowy: wieniec ten ma formę okręgu i składa się z iglastych gałązek, na których umieszczane są cztery świece symbolizujące cztery niedziele Adwentu (w każdą niedzielę zapala się kolejną świecę); można spotkać go zarówno w kościołach, jak w domach wiernych;

– lampiony adwentowe: w ich wnętrzu umieszczana jest świeca bądź mała żarówka, którą należy zapalić na początku mszy roratniej; stanowią nawiązanie do przypowieści Jezusa o roztropnych pannach, które były przygotowane na nadejście pana młodego (Mt 25, 1-13).