Uroczystość Objawienia Pańskiego, popularnie zwana Świętem Trzech Króli, obchodzona jest 6 stycznia i najstarszym świętem w tradycji Kościoła. Jej geneza sięga pierwszych wieków chrześcijaństwa i nawiązuje do opisu ewangelicznego zawartego w Ewangelii św. Mateusza (Mt 2, 1-12). Znaczenie religijne: Święto to upamiętnia objawienie się Jezusa Chrystusa jako Zbawiciela świata również dla pogan, co symbolizują mędrcy przybyli ze Wschodu. Tradycyjnie nazywa się ich trzema królami: Kacprem, Melchiorem i Baltazarem, choć Biblia nie podaje ich liczby ani imion. Według tradycji chrześcijańskiej przynieśli oni dary: złoto (symbolizujące królestwo), kadzidło (boskość) i mirrę (zapowiadającą cierpienie i śmierć). Historia obchodów: Pierwsze wzmianki o Święcie Objawienia Pańskiego pojawiają się już w III wieku. W starożytności Święto Objawienia Pańskiegoto łączyło w sobie kilka wątków: narodziny Chrystusa, chrzest w Jordanie oraz cud w Kanie Galilejskiej. Z czasem, szczególnie na Zachodzie, koncentrowano się przede wszystkim na pokłonie mędrców jako manifestacji uniwersalnego charakteru zbawienia. W Kościele katolickim uroczystość Trzech Króli jest świętem nakazanym, co oznacza, że jesteśmy są zobowiązani do uczestnictwa we Mszy Świętej. Odnawia się również tradycję błogosławieństwa kadzidła i kredy, którą wierni zabierają do domów, aby oznaczyć drzwi napisem „C+M+B” (skrót od łacińskiego „Christus Mansionem Benedicat” – „Niech Chrystus błogosławi ten dom”). W Polsce święto Trzech Króli wiąże się z licznymi zwyczajami ludowymi, takimi jak orszaki Trzech Króli, które odbywają się w wielu miastach i wsiach. Uczestnicy przebrani za królów, pasterzy oraz świętą rodzinę podążają ulicami, śpiewając kolędy i odtwarzając scenę pokłonu mędrców. Kreda i kadzidło, poświęcone w kościołach, używane są do oznaczenia drzwi domów, co ma chronić rodzinę przed złem. IN